Eerste vereiste was een 'hondensluis'. Onze 3 Bassets Fauve de Bretagne zijn gek op ontsnappingsgaatjes, ze zijn nu eenmaal niet voor niets jachthonden.Als de kat van de buren per ongeluk in de tuin is geweest dan rennen ze met hun neus over de grond, kort blaffend, het hele spoor na. En wat zich buiten de tuin afspeelt heeft hun grote interesse.
Gelukkig zit er een stevige poort tussen de tuin en de buitenwereld maar toch zien ze graag hun kans schoon om op eigen houtje aan de wandel te gaan.
Dus hebben Tjep en ik een hekje gemaakt waardoor er nu een sluis is ontstaan.
Tjep heeft al het schilderwerk voor zijn rekening genomen; mooi donkergroen zodat het bij het huis past.
Onze lieve buurman heeft de palen voor het draaiende gedeelte de grond in geslagen (een heel karwei want de oprit bleek vol met minimaal een eeuw oud puin te liggen) maar de buurman is geduldig en beschikt over spierballen.
Al het schroef- en boorwerk was voor mij gereserveerd.
Met vereende krachten is er zo een mooi hekje gerealiseerd en hebben de thuisblijvers wat meer rust (en wij ook natuurlijk!!).
~~~~~~~~~~~~~~
Ook niet onbelangrijk is dat de honden keurig getrimd/geknipt thuisblijven. Minder haar, minder werk.
Vooral Frits was aan een grote opknapbeurt toe. In een half jaar tijd ontwikkelt hij een enorme vacht die alle kanten uit gaat staan.
Hij heeft, net als de andere twee, een broertje dood aan borstelen en bij hem is het goed te zien als een borstelbeurt weer eens niet gelukt is.
Dée en Bas doen het met een minder dikke vacht en zien er gewoonlijk netjes uit.
Vandaag was het dan zover, op de valreep naar de Trimsalon. Voor Dée en Frits was het niet de eerste keer en net als de laatste keer was Frits wat zenuwachtig en liet Dée zich rustig trimmen.Voor Bas was het wel de eerste keer en we begrepen dat hij het zich niet helemaal geruisloos liet welgevallen.
Een kleine grom hier en een kleine grom daar als protest. Het verbaasde ons want Bas is thuis beslist de gemakkelijkste hond. We zeggen altijd dat eerst Bas is uitgevonden en daarna de wereld; puur voor zijn vermaak. Zo zie je maar weer, de onverwachte anti-trim kant van je eigen hond.
Hij vraagt zich trouwens nog steeds af hoe we dat hebben kunnen doen..... zo onhonds.....
~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~
Maar Zweden is ook bekend om zijn stenen en keien, ook onder water! Gelukkig hebben we niet alleen eelt op onze ziel :) maar ook eelt onder onze voetjes.
Toch reageerden wij met "Oh, kijk nou eens wat handig... (nou ja... voetig)" toen Lidl dames en heren waterschoenen in de aanbieding had.
Voortaan zonder zorgen badderen in de Scandinavische meren.
~~~~~~~~~~~~~~
"We moeten echt meer gaan wandelen, goed voor de lijn en vooral goed voor de conditie!"
Dit is toch wel een regelmatig terugkerend onderwerp van gesprek in huize Mulier. En ja, we hebben gelijk, ouder worden of nog erger: ouder zijn, kan altijd nog, nu nog even niet.
En wat leent zich beter om te gaan wandelen dan de vakantie.
Maar aan alles komt een eind en in de laatste vakantie, na menigmaal zelf de zolen te hebben geplakt, heb ik dan eindelijk afscheid moeten nemen van mijn trouwe bergstappers.
Nou ja, afscheid.... Ik heb ze nog steeds ook al vallen ze uit elkaar. Vals sentiment? Ik weet het niet....
Gelukkig bood Scapino uitkomst, zij hebben een nieuwe afdeling met bergsport artikelen. Samen met Tjep heb ik een nieuw paar stappers uitgezocht die ook nog sprekend op de oude lijken en minstens net zo lekker zitten. Als ze weer 15 jaar meegaan, hoor je mij niet klagen.
En zo werken we steeds meer toe naar de grote tocht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten